حقایق کلیدی

توانبخشی بخشی ضروری از پوشش همگانی سلامت همراه با ارتقای سلامت، پیشگیری از بیماری، درمان و مراقبت های تسکینی است.
توانبخشی به کودک، بزرگسال یا سالمند کمک می کند تا در فعالیت های روزمره تا حد امکان مستقل باشد و مشارکت در آموزش، کار، تفریح ​​و نقش های معنادار زندگی مانند مراقبت از خانواده را ممکن می سازد.
در سراسر جهان، حدود 2.4 میلیارد نفر در حال حاضر با شرایط سلامتی زندگی می کنند که از توانبخشی سود می برد.
پیش بینی می شود که نیاز به توانبخشی در سراسر جهان به دلیل تغییرات در سلامت و ویژگی های جمعیت افزایش یابد. به عنوان مثال، مردم عمر طولانی‌تری دارند، اما با بیماری‌ها و ناتوانی‌های مزمن بیشتری زندگی می‌کنند.

جهت مشاهده و خرید انواع گیت ترینر کلیک کنید 

در حال حاضر نیاز به توانبخشی تا حد زیادی برآورده نشده است. در برخی از کشورهای با درآمد کم و متوسط، بیش از 50 درصد از مردم خدمات توانبخشی مورد نیاز خود را دریافت نمی کنند. خدمات توانبخشی نیز از جمله خدمات بهداشتی است که به شدت در اثر همه گیری کووید-19 مختل شده است.
توانبخشی چیست؟
توانبخشی به عنوان "مجموعه ای از مداخلات طراحی شده برای بهینه سازی عملکرد و کاهش ناتوانی در افراد دارای شرایط سلامت در تعامل با محیط" تعریف می شود.

به زبان ساده، توانبخشی به کودک، بزرگسال یا سالمند کمک می کند تا در فعالیت های روزمره تا حد امکان مستقل باشد و مشارکت در آموزش، کار، تفریح ​​و نقش های معنادار زندگی مانند مراقبت از خانواده را ممکن می سازد. این کار را با پرداختن به شرایط زیربنایی (مانند درد) و بهبود عملکرد فرد در زندگی روزمره، حمایت از آنها برای غلبه بر مشکلات مربوط به تفکر، دیدن، شنیدن، برقراری ارتباط، غذا خوردن یا حرکت در اطراف انجام می دهد.

هر فردی ممکن است در مقطعی از زندگی خود به توانبخشی نیاز داشته باشد، پس از آسیب، جراحی، بیماری یا بیماری، یا به این دلیل که عملکرد آنها با افزایش سن کاهش یافته است.

برخی از نمونه های توانبخشی عبارتند از:

• تمریناتی برای بهبود گفتار، زبان و ارتباط فرد پس از آسیب مغزی.
• اصلاح محیط خانه سالمندان برای بهبود ایمنی و استقلال آنها در خانه و کاهش خطر سقوط.
• آموزش ورزش و آموزش زندگی سالم برای فرد مبتلا به بیماری قلبی.
• ساخت، نصب و آموزش استفاده از پروتز بعد از قطع پا.
• تکنیک های موقعیت یابی و آتل بندی برای کمک به بهبود پوست، کاهش تورم و بازیابی حرکت پس از جراحی سوختگی.
• تجویز دارو برای کاهش سفتی عضلات برای کودک فلج مغزی.
• حمایت روانی از فرد مبتلا به افسردگی.
• آموزش استفاده از عصای سفید برای افراد کم بینایی.

توانبخشی به شدت فرد محور است، به این معنی که مداخلات و رویکرد انتخاب شده برای هر فرد به اهداف و ترجیحات آنها بستگی دارد. توانبخشی را می توان در بسیاری از تنظیمات مختلف، از بستری یا سرپایی بیمارستان، تا کلینیک های خصوصی، یا محیط های اجتماعی مانند خانه یک فرد ارائه کرد.

جهت مشاهده و خرید انواع تخت تراکشن کلیک کنید

نیروی کار توانبخشی متشکل از کارکنان بهداشتی مختلفی است که شامل فیزیوتراپیست ها، کاردرمانگران، گفتاردرمانگرها و زبان درمانگران و شنوایی شناسان، ارتوتیست ها و پروتزها، روانشناسان بالینی، پزشکان طب فیزیکی و توانبخشی و پرستاران توانبخشی می شود.

مزایای توانبخشی

توانبخشی می تواند تأثیر طیف گسترده ای از شرایط سلامتی، از جمله بیماری ها (حاد یا مزمن)، بیماری ها یا آسیب ها را کاهش دهد. همچنین می تواند مکمل سایر مداخلات بهداشتی مانند مداخلات پزشکی و جراحی باشد و به دستیابی به بهترین نتیجه ممکن کمک کند. به عنوان مثال، توانبخشی می تواند به کاهش، مدیریت یا پیشگیری از عوارض مرتبط با بسیاری از بیماری ها، مانند آسیب نخاعی، سکته مغزی، یا شکستگی کمک کند.

توانبخشی با تجهیز افراد به استراتژی های خودمدیریتی و محصولات کمکی مورد نیازشان، یا با پرداختن به درد یا سایر عوارض، به کاهش یا کاهش اثرات ناتوان کننده بیماری های مزمن مانند بیماری های قلبی عروقی، سرطان و دیابت کمک می کند.

توانبخشی یک سرمایه گذاری است که هم برای افراد و هم برای جامعه فایده دارد. این می تواند به جلوگیری از بستری شدن پرهزینه، کاهش مدت اقامت در بیمارستان و جلوگیری از پذیرش مجدد کمک کند. توانبخشی همچنین افراد را قادر می سازد تا در تحصیل و اشتغال سودمند شرکت کنند، در خانه مستقل بمانند و نیاز به حمایت مالی یا مراقبتی را به حداقل برسانند.

توانبخشی بخش مهمی از پوشش سلامت همگانی است و یک استراتژی کلیدی برای دستیابی به هدف توسعه پایدار 3 - "تامین زندگی سالم و ارتقای رفاه برای همه در تمام سنین" است.

باورهای غلط در مورد توانبخشی

توانبخشی فقط برای افرادی که دارای نارسایی های طولانی مدت یا جسمی هستند نیست. در عوض، توانبخشی یک سرویس بهداشتی اصلی برای هر کسی است که دارای یک بیماری حاد یا مزمن، آسیب یا آسیب است که عملکرد را محدود می کند، و به همین دلیل باید برای هر کسی که به آن نیاز دارد در دسترس باشد.

توانبخشی یک خدمات بهداشتی لوکس نیست که فقط برای کسانی که توانایی پرداخت آن را دارند در دسترس باشد. فقط زمانی که سایر مداخلات برای پیشگیری یا درمان یک بیماری با شکست مواجه می شوند، یک سرویس اختیاری نیست.

برای تحقق کامل مزایای اجتماعی، اقتصادی و سلامتی توانبخشی، مداخلات توانبخشی به موقع، با کیفیت بالا و مقرون به صرفه باید در دسترس همگان باشد. در بسیاری از موارد، این به معنای شروع توانبخشی به محض مشاهده وضعیت سلامتی و ادامه ارائه توانبخشی در کنار سایر مداخلات بهداشتی است.

نیاز جهانی برآورده نشده برای توانبخشی

در سراسر جهان، حدود 2.4 میلیارد نفر در حال حاضر با شرایط سلامتی زندگی می کنند که از توانبخشی سود می برد. با تغییراتی که در سلامت و ویژگی های جمعیت در سرتاسر جهان رخ می دهد، این نیاز برآورد شده برای توانبخشی تنها در سال های آینده افزایش خواهد یافت.

مردم عمر طولانی تری دارند و پیش بینی می شود تعداد افراد بالای 60 سال تا سال 2050 دو برابر شود و افراد بیشتری با بیماری های مزمن مانند دیابت، سکته مغزی و سرطان زندگی می کنند. در همان زمان، بروز مداوم آسیب (مانند سوختگی) و شرایط رشد کودک (مانند فلج مغزی) ادامه دارد. این شرایط سلامتی می تواند بر عملکرد فرد تأثیر بگذارد و با افزایش سطوح ناتوانی مرتبط است، که توانبخشی می تواند برای آن مفید باشد.

جهت مشاهده و خرید انواع ویلچر سی پی CP کلیک کنید

در بسیاری از نقاط جهان، این نیاز فزاینده به توانبخشی تا حد زیادی برآورده نشده است. بیش از نیمی از افرادی که در برخی از کشورهای با درآمد کم و متوسط ​​زندگی می کنند و به خدمات توانبخشی نیاز دارند، این خدمات را دریافت نمی کنند. خدمات توانبخشی به طور مداوم در میان خدمات بهداشتی است که به شدت توسط همه گیری COVID-19 مختل شده است.

نیازهای جهانی توانبخشی به دلیل عوامل متعددی از جمله:

• عدم اولویت بندی، بودجه، سیاست ها و برنامه های توانبخشی در سطح ملی.
• نبود خدمات توانبخشی در خارج از مناطق شهری و زمان انتظار طولانی.
• مخارج از جیب بالا و وجود نداشتن یا ناکافی منابع مالی.
• فقدان متخصصان توانبخشی آموزش دیده، با کمتر از 10 پزشک ماهر به ازای هر 1 میلیون جمعیت در بسیاری از محیط های کم درآمد و متوسط.
• کمبود منابع، از جمله فناوری کمکی، تجهیزات و مواد مصرفی.
• نیاز به تحقیقات و داده های بیشتر در مورد توانبخشی.
• مسیرهای ارجاع ناکارآمد و کم استفاده به توانبخشی.

توانبخشی در مواقع اضطراری

خطرات طبیعی مانند زلزله یا شیوع بیماری و خطرات ناشی از انسان از جمله درگیری، تروریسم یا حوادث صنعتی می توانند نیازهای توانبخشی شدیدی را در نتیجه آسیب یا بیماری ایجاد کنند. آنها همچنین به طور همزمان خدمات موجود را مختل می کنند و بیشترین تأثیر را بر آسیب پذیرترین جمعیت ها و ضعیف ترین سیستم های بهداشتی دارند.

در حالی که نقش مهم توانبخشی در مواقع اضطراری در دستورالعمل های بالینی و بشردوستانه به رسمیت شناخته شده است، به ندرت به عنوان بخشی از آمادگی سیستم سلامت و واکنش اولیه در نظر گرفته می شود. نتیجه این است که محدودیت‌های موجود در خدمات توانبخشی بزرگ‌تر می‌شود، ارائه خدمات بهداشتی کارآمدی کمتری دارد و افرادی که مستقیماً تحت تأثیر قرار می‌گیرند در معرض خطر افزایش آسیب و ناتوانی قرار دارند.

پاسخ WHO

برای اینکه توانبخشی به پتانسیل کامل خود برسد، باید تلاش ها در جهت تقویت نظام سلامت به عنوان یک کل و تبدیل توانبخشی به بخشی از مراقبت های بهداشتی در تمام سطوح نظام سلامت و به عنوان بخشی از پوشش همگانی سلامت معطوف شود.

در سال 2017، WHO طرح توانبخشی 2030 را راه‌اندازی کرد که بر نیاز به تقویت سیستم سلامت تأکید می‌کند و از همه ذینفعان در سراسر جهان می‌خواهد تا برای کار در زمینه‌های اولویت‌دار مختلف، از جمله: بهبود رهبری و حکمرانی، گرد هم آیند. ایجاد نیروی کار توانبخشی چند رشته ای قوی؛ گسترش منابع مالی برای توانبخشی؛ و بهبود جمع آوری داده ها و تحقیقات در زمینه توانبخشی.

WHO به چالش های شناسایی شده پاسخ می دهد و تقویت سیستم بهداشتی برای توانبخشی را از طریق:

• ارائه پشتیبانی فنی و ایجاد ظرفیت در سطح کشور
• افزایش رهبری، اولویت بندی و بسیج منابع
• تدوین هنجارها، استانداردها و راهنمایی های فنی
• شکل دادن به دستور کار تحقیق و نظارت بر پیشرفت

جهت مشاهده و خرید انواع تخت ایستا کلیک کنید

جهت مشاهده و خرید انواع ویلچر کامفورت کلیک کنید